"آتروپین" به سرعت و با سهولت از دستگاه گوارش جذب شده و سپس در کبد تحت متابولیسم آنزیمی قرار میگیرد. این دارو در سراسر بدن توزیع و پخش میشود و بهآسانی از سد خونی-مغزی عبور میکند. این ویژگیهای فارماکوکینتیکی باعث میشوند که آتروپین بتواند به سرعت به اهداف دارویی در سراسر بدن دسترسی پیدا کند و اثرات درمانی خود را اعمال نماید.
آترو پین در درمان اسپاس پیلور، اسپاسم مجرای گوارشی، همراه با مرفین در درمان اختلالهای اسپاسمی مجاری صفراوی، در قولنج کلیه، در درمان قاعدگی درد ناک و شب ادراری، برای کاهش تنوس عضلات روده هنگام عکسبرداری، برای کاهش ترشحات بزاق و ترشحات دستگاه تنفسی پیش از بیهوشی، برای جلوگیری از برادیکاری و ایست سینوسی و کاهش فشار خون ناشی از سوکسینیل کولین، به عنوان پادزهر در درمان مسمومیت با مهارکنندههای کولین استراز از جمله سموم ارگانوفسفره، همراه نئوستیگمین یا پیریدستیگمین در رفع آثار مسدودکنندههای عصبی-عضلانی و در بیماری پارکینسون مصرف میشود.