اوتیسم، اختلالی عصبی-رشدی است که معمولاً در سنین پیش دبستانی، بین 3 تا 4 سالگی، با بروز و تشدید نشانه های اصلی خود مشخص می گردد. یکی از مهم ترین نشانگرهای اولیه این اختلال، نحوه برخورد غیرمعمول و متفاوت کودک با اسباب بازی های خود می باشد. این رفتار غیرمتعارف در کودکان اوتیستیک، از جمله علایم تشخیصی کلیدی این اختلال عصبی-رشدی به شمار می آید که معمولاً در سنین پیش از دبستان قابل مشاهده و ارزیابی است.
اختلال طیف اوتیسم چیست؟
این سوالات و بسیاری سوالات دیگر که برای والدین نگران سلامت فرزندانشان ایجاد می شود همگی پاسخی دارد که در این بخش از بهداشت و سلامت نمناک با مطلبی گسترده و جامع برگرفته از وب سایت های پزشکی انگلیسی زبان در اختیار شما قرار خواهد گرفت
رژیم غذایی متعادل ، مغذی برای همه کودکان ضروری است، منیزیم به طور خاص مربوط به افرادی است که از اوتیسم رنج می برند. فقر منیزیم می تواند به علائمی منجر شود که با الگوهای رفتاری مشاهده شده در کودکان اوتیسمی از جمله تکان دادن ، ساییده شدن دندان، اضطراب، ضعف تمرکز و کم توجهی دیده می شوند. با کسب اطمینان از اینکه منیزیم بخشی از مصرف مواد مغذی هر روزه است، این نشانه ها را می توان کاهش داد و به درمان موثرتر رفتاری کمک کرد.