
هنگامی که افراد به شدت عصبانی و خشمگین هستند، اغلب تمایل دارند که صدای خود را بلند کرده و فریاد بزنند. این واکنش، ریشه در فیزیولوژی و روانشناسی انسان دارد. در زمان خشم، سطح هورمون های استرس در بدن افزایش می یابد و باعث می شود تا فرد احساس تهدید و برانگیختگی شدیدی داشته باشد. فریاد زدن، به عنوان یک مکانیسم دفاعی طبیعی، به فرد کمک می کند تا این احساسات منفی را تخلیه کرده و تعادل روانی خود را بازیابد. به علاوه، این رفتار اغلب با هدف اعمال نفوذ بر دیگران و اعلام موضع شدید همراه است. درواقع، بلند کردن صدا به افراد خشمگین احساس قدرت و کنترل بیشتری می دهد.
عصبانیت و خشم می تواند باعث شود که افراد به طور ناخودآگاه صدای خود را بلند کنند و داد و فریاد سر دهند. این امر می تواند به دلایل مختلفی رخ دهد. اولاً، هنگامی که دو نفر از دست یکدیگر عصبانی هستند، قلب هایشان از یکدیگر فاصله می گیرد و ارتباط عاطفی بین آن ها کاهش می یابد. آن ها برای این که بتوانند احساسات خود را بهتر بیان کنند و به یکدیگر نزدیک شوند، ممکن است به داد و فریاد متوسل شوند.
استادی از شاگردانش پرسید: چرا ما وقتی عصبانی هستیم داد می زنیم؟ چرا مردم هنگامی که خشمگین هستند صدایشان را بلند می کنند و سر هم داد می کشند؟ این امر می تواند به این دلیل باشد که داد و فریاد می تواند به عنوان یک روش برای تخلیه احساسات منفی و کاهش فشار روانی ناشی از خشم و عصبانیت عمل کند.
شاگردان فکری کردند و یکی از آن ها گفت: چون در آن لحظه، آرامش و خونسردیمان را از دست می دهیم
استاد پرسید:این که آرامشمان را از دست می دهیم درست است امّا چرا با وجودی که طرف مقابل کنارمان قرار دارد داد می زنیم؟ آیا نمی توان با صدای ملایم صحبت کرد؟ چرا هنگامی که خشمگین هستیم داد می زنیم؟
شاگردان هر کدام جواب هایی دادند امّا پاسخ های هیچکدام استاد را راضی نکرد. سرانجام او چنین توضیح داد: هنگامی که دو نفر از دست یکدیگر عصبانی هستند، قلب هایشان از یکدیگر فاصله می گیرد. آن ها برای این که فاصله را جبران کنند مجبورند که داد بزنند. هر چه میزان عصبانیت و خشم بیشتر باشد، این فاصله بیشتر است و آن ها باید صدایشان را بلندتر کنند.
سپس استاد پرسید:هنگامی که دو نفر عاشق همدیگر باشند چه اتفاقی می افتد؟ آن ها سر هم داد نمی زنند بلکه خیلی به آرامی با هم صحبت می کنند. چرا؟ چون قلب هایشان خیلی به هم نزدیک است. فاصله قلب هاشان بسیار کم است.
استاد ادامه داد: هنگامی که عشقشان به یکدیگر بیشتر شد، چه اتفاقی می افتد؟ آن ها حتی حرف معمولی هم با هم نمی زنند و فقط در گوش هم نجوا می کنند و عشقشان باز هم به یکدیگر بیشتر می شود. سرانجام، حتی از نجوا کردن هم بی نیاز می شوند و فقط به یکدیگر نگاه می کنند. این هنگامی است که دیگر هیچ فاصله ای بین قلب های آن ها باقی نمانده باشد.