انسان ها دارای توانایی تشخیص هزاران نوع مختلف بو و رایحه هستند. این حس بویایی بسیار ظریف و پیچیده، یکی از مهم ترین حواس پنج گانه انسان محسوب می شود. با این حال، برخی افراد از همان ابتدای تولد با نقص در حس بویایی خود روبرو هستند و از این توانایی بهره مند نیستند. همچنین، برخی دیگر ممکن است به دلیل ابتلا به بیماری های خاص یا وقوع مشکلات پزشکی، در طول زندگی خود دچار از دست دادن حس بویایی شوند. این مسائل می تواند بر کیفیت زندگی و تجربیات روزمره این افراد تأثیر گذارد.
حس بویایی یکی از اولین حواس است که انسان پس از تولد شروع به استفاده از آن می کند. یک فرد بالغ قادر است تا بیش از 10, 000 بوی متفاوت را از یکدیگر تشخیص دهد. این حس بسیار حیاتی و ضروری است زیرا به انسان کمک می کند تا محیط اطراف خود را بهتر درک کرده و از خطرات احتمالی اجتناب نماید. همچنین حس بویایی نقش مهمی در چگونگی درک طعم غذاها و نوشیدنی ها دارد. این حس به انسان کمک می کند تا بتواند بوهای مختلف را شناسایی کرده و از آنها لذت ببرد. در مجموع، حس بویایی یکی از مهم ترین حواس انسان است که به او امکان می دهد تا محیط اطراف خود را بهتر درک کرده و از آن لذت ببرد.
حس بویایی یک سیستم هشدار دهنده ی مهم برای مسائل ایمنی و تنظیم میزان مصرف غذا است.عوامل مختلفی می توانند حس بویایی ما را از بین ببرند. در این بخش از بهداشت و سلامت نمناک به بررسی چگونگی عملکرد حس بویایی و علت نداشتن آن پرداخته ایم.
یعنی مثل هنگام جویدن غذا. دقیقا مثل زمانی که مزه غذا را در دهان احساس می کنید. بسیاری از افرادی که از اختلال بویایی رنج می برند، اظهار می کنند که حس چشایی هم در آن ها ضعیف شده است. زیرا چشایی و بویایی به شدت به یکدیگر نزدیک هستند.
محققان برخی از بوها را به عنوان بوهای اصلی طبقه بندی نموده اند که عبارتند از:بوی گل، بوی عطر، بوی مشک، بوی کافور، بوی عرق، بوی متعفن و بوی سوزاننده، هر یک از این بوها دارای ترکیب شیمیایی مخصوصی هستند. اکثر بوها ترکیبی از بوهای اصلی است که یکی از انواع بوها در آن بیشتر است.
انسان ها حدودا 12 میلیون سلول دریافت کننده بویایی دارند، که تقریباً 10000 بو را تشخیص می دهند. سگ ها نیز بین 100 تا 200 میلیون سلول دریافت کننده بویایی دارند و می توانند بیش از 40 هزار بوی مختلف را تشخیص دهند. هر چقدر که غلظت یک بو بیشتر باشد، سیگنال ارسال شده به سلول های دریافت کننده بیشتر است.
هنگامی که یک گل را می بوییم، مولکول های بو از آن وارد قسمت بالای بینی می شوند یعنی همان جایی که از طریق آن نفس می کشیم. سپس این مولکول ها در یک لایه غشای مخاطی ترکیب شده و وارد کردن هوا از طریق قسمت استخوانی بینی، باعث جریان پیدا کردن هوا و افزایش رطوبت در این ناحیه خواهد شد.
در نتیجه جریان هوا در این قسمت افزایش پیدا می کند و هنگامی که مولکول های بو در مخاط حل می شوند یا از طریق پروتئین های خاص حل می گردند، به ساختار های مو مانندی در بینی می چسبند که به سلول های دریافت کننده اتصال پیدا کرده اند و سیگنال تولید می کنند.
این سیگنال ها به رشته های عصبی کوچکی به نام آکسون وصل شده و از آن ها عبور می کنند و به یک دایره استخوانی در پایه جمجمه می رسند. هزاران آکسون در این ناحیه به عصب بینی متصل می گردد که شبیه به یک کابل الکتریکی عمل می کند.
در نتیجه سیگنال های تولید شده در تالاموس، سیستم لیمبیک و نئوکورتکس همگی با یکدیگر، بویایی را برای ما فراهم می کنند. شما از طریق اندازه و بزرگی عصب بویایی یک جانور، می توانید تشخیص دهید که حس بویایی اش چه اندازه قوی است.
دلایل مختلفی برای از بین رفتن حس بویایی وجود دارد که شامل:
عدم توانایی در بو کردن رایحه ها، می تواند سایر حواس شما را هم درگیر کند و روی آن ها هم تاثیر بگذارد. خیلی از کسانی که حس بویایی ندارند، مزه ها را هم آن طور که سایرین احساس می کنند، تشخیص نمی دهند.
مزه ی هر چیزی با بوی آن ارتباط مستقیم دارد. وقتی که غذا را می جویم، هوا نیز همراه با بوی غذا از طریق بینی بالا کشیده می شود. همان مولکول ها با عصب بویایی شما برخورد می کنند و به شما اطلاعات زیادی در هنگام خوردن می دهند.
با از دست دادن حس بویایی شما حس چشایی خود را هم به جز آن پنج طعم شیرینی، شوری، تلخی، ترشی و ملس را که بوسیله ی پرزهای چشایی روی زبانتان می توانید تشخیص دهید، از دست می دهید. از آنجایی که حس بویایی و چشایی با یکدیگر مرتبط هستن، افراد مبتلا به بیماری، معمولاً طعم غذا را نمی چشند و بوی آن را احساس نمی کنند.
خوشبختانه بعضی از این اختلالات قابل درمان هستند. بنابراین بسیار مهم است که به پزشک مراجعه کنید. آندوسکوپی بینی انجام دهید که در آن با تلسکوپ داخل بینی و قسمت سینوس های شما را مشاهده می کنند. اگر نیاز بود، سی تی اسکن و ام آر آی را از سینوس و قسمت های مختلف سقف بینی به انجام می رسانند تا بتوانند درمان مناسب را به کار بگیرند.
پس مجبور نیستید که بدون حس بویایی زندگی کنید. مشکلات دیگر از جمله مشکلات دندانی ، ناتعادلی هورمونی و همچنین آسیب دیدگی سر می تواند باعث از بین رفتن یا ضعیف شدن حس بویایی شود.