امروزه روشهای متداول برای زیبایی دندانها و لبخند شامل ایمپلنت و پل دندانی است. بسیار مهم است که فرد نسبت به این مداخلات دندانپزشکی آگاهی داشته باشد و در چه شرایطی استفاده از ایمپلنت یا روکش دندان مناسب و توصیه میشود. به طور کلی، ایمپلنت دندان برای جایگزینی دندانهای از دست رفته و پل دندانی برای پر کردن فضای خالی میان دندانها به کار میرود. اما انتخاب هر یک از این روشها بسته به وضعیت دهان و دندانهای فرد متفاوت خواهد بود و باید با مشاوره و تشخیص دندانپزشک متخصص انجام شود.
زیبایی لبخند و تناسب دندان ها یکی از مهم ترین عوامل در زیبایی چهره است. بنابراین، داشتن آگاهی کامل در این زمینه و انجام مراقبت های لازم بسیار حائز اهمیت خواهد بود. ایمپلنت و بریج دندان از جمله روش های رایج در انجام اقدامات زیبایی و ترمیمی توسط دندانپزشکان هستند. آگاهی در مورد این دو روش می تواند به شما در انتخاب بهترین گزینه کمک کند.
در گذشته بریج تنها گزینه ممکن بود اما امروزه ایمپلنت جایگاه ویژه ای دارد. بریج تنها جای خالی دندان را درگیر نمیکند بلکه دندانهای مجاور نیز باید آماده سازی و تراشیده شوند تا آماده قرار گیری بریج (به عنوان تکیه گاه پروتز مصنوعی) شوند. اما در مورد ایمپلنت دندان، فقط یک پروتز محکم و بادوام و دائمی در فک جایگذاری میشود و دیگر کاری به دندانهای مجاور ندارد.
بریج جهت درمان بی دندانی ساخته میشود و به این صورت که با قرار گرفتن روی دندانهای طرفین ناحیه بی دندانی به شکل یک پل قسمت بی دندانی را کامل میکند. در اغلب بریجها دوطرف محل اتصال دندانهای پایه روکش میشوند و در بعضی از آنها بریج به دندانهای دو طرف توسّط بالههایی می چسبد و بعضی از مواقع، این بریج تنها از یک طرف پایه دارد. بریج ها از جنس چینی یا سرامیک اتصال یافته به فلز و گاهی مواقع تنها چینی و یا سرامیک ساخته میشوند.
دندانپزشک برای ساخت بریچ مراحل متعددی تا ساخت یک بریج طی میشود:
دندانپزشک از یک ماده نرم و فرم پذیر برای گرفتن قالب استفاده میکند و سپستکنسین یک مدل مشابه واقعی به جنس گچی مخصوص از روی قالب گرفته شده تهیه مینماید. این مدل گچی از هر دو فک ساخته میشود و نحوه تماس دو فک را با یکدیگر را نشان میدهد و بعنوان مدل مطالعه و بررسی مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
دندانی که بریج روی آن قرار خواهد گرفت به حدی تراشیده خواهد شد که بعد از قرار گرفتن روکش روی آن به اندازه طبیعی برسد.
قالب دیگری بعد از تراش دندانها گرفته میشود که به لابراتور ارسال میشود و روی دندانهای تراشیده شده روکش موقت قرار داده، خواهد شد.در جلسه آخر دندانپزشک بریج ساخته شده توسّط تکنسین و در لابراتور را روی دندانها قرار داده و آنرا چک میکند و در صورت مناسب بودن آنرا روی دندانهای پایه می چسباند.
ایمپلنت دندانی به پیچ ساخته شده از جنس تیتانیوم گفته می شود که در استخوان فک کاشته و جایگزین دندان از دست رفته می شود پس از جایگذاری ایمپلنت دندانی طی روندی که یکپارچگی استخوانی نام دارد ایمپلنت دندانی محکم به استخوان جوش می خورد سپس روکش یا دست دندان بر روی ایمپلنت دندانی متصل می شود .
ایمپلنت دندانی از دو جزء اصلی و یک قسمت رابط تشکیل شده است که قرار است در یک یا چند نقطه بی دندانی، یک قسمت از جزء اصلی، نقش ریشه دندان و قسمت دیگر، نقش تاج دندان و “جزء رابط” که این دو قسمت را به هم متصل می نماید را ایفا نماید . برای آشنایی و شناخت کامل ایمپلنت دندان به مطلب انواع ایمپلنت دندان های جلو و عقب در همین وب سایت مراجعه کنید.
دندانپزشک متخصص بر اساس نیاز شما و ساختار و آمادگی فک یکی از روش هایایمپلنت و بریج را انتخاب می کند اما قبل از انجام بهتر است خود شما نیز در این رابطه بیشتر بدانید.
بریج فقط برای کسانی که دارای یک واحد بی دندانی هستند توصیه می شود اما با این حال این روش درمانی معایبی نیز دارد از جمله اینکه برای استفاده از بریج به ناچار باید دندانهای سالم اطراف ناحیه بی دندانی برای قرارگیری بریج تراشیده شود،علاوه بر اینکه بریج باعث جلوگیری از تحلیل استخوانی نمی شود و محل بی دندان زیر روکش با وجود بریج باز هم دچار اتروفی استخوان خواهد شد.گفتنی است در بیشتر مواقع دندانهایی که زیر روکش هستند به دلیل اینکه امکان تمیز کردن آنها وجود ندارد، دچار پوسیدگی می شوند و متاسفانه بیمار کمتر متوجه این پوسیدگی خواهد شد.
بریج دندان در صورتی بهترین گزینه برای شماست که دندانهای مجاور پر شدگی زیاد داشته و نیاز به روکش یا تاج در آینده داشته باشند. در صورتی که جای خالی دندان یا دندانهای افتاده به مدت طولانی باقی بماند، لثه و استخوان پیرامون آن پسروی کرده و برای جایگذاری ایمپلنت، عملهای دیگری پیش از ایمپلنت لازم می شود .
علاوه بر تشخیص دندانپزشک ، انتخاب روش ایمپلنت برای درمان و حفظ زیبایی دهان وابسته به درخواست خود فرد نیز می باشد. حال آنکه چه کسانی بهتر است ایمپلنت کنند به طور خلاصه اینگونه دسته بندی می شود :
ارفادی که با دندان مصنوعی متحرک نمی توانند عمل جویدن را براحتی انجام دهند.
مراجعینی که نیاز به بریج (پروتز ثابت) دارند ولی نمی خواهند دندان های سالم مجاور جای خالی دندان از دست رفته شان آسیب ببیند یا تراشیده شود .
کسانی که دندانهای خود را از دست داده اند و نمی خواهند دندان مصنوعی متحرک داشته باشند .
و مهم تر از همه کسانی که تمایل به داشتن دندانهایی بامشابهت خیلی نزدیک به دندانهای طبیعی دارند .
به طبع روش های نویت مزایایی دارند که برای پوشاندن معایب روش های قدیمی ارائه می شوند ، ایمپلنت و بریج نیز از این قائده مستثنی نیستند . در کل ایمپلنت نسبت به بریج مزایای بسیاری دارد که می توان گفت شامل:
هزیه بریج دندان در ابتدا بسیار کمتر از ایمپلنت است اما ممکن است چند سال بعد مجبور به تعویض آن شوید بنابراین هزینه آن در بلند مدت با هزینه اولیه آن بسیار متفاوت است. ایمپلنت مراحل بیشتری دارد و گرانتر است اما در بلند مدت مقرون به صرفه تر از درمانهای دیگر است. درمان ایمپلنت انعطاف پذیرتر است و به بیماران امکان میدهد در چند مرحله هزینه را بپردازند. مثلا پس از کشیدن دندان گاهی باید پیوند استخوان انجام شود تا استخوان کافی برای پشتیبانی از ایمپلنت وجود داشته باشد. این پیوند استخوان معمولا باید چند ماه بماند تا خوب التیام پیدا کند و سپس برای جایگذاری ایمپلنت اقدام شود. در جایگذاری ایمپلنت نیز چندین ماه باید بیمار صبر کند تا فرایند یکپارچگی استخوان انجام شود (3 تا 6 ماه) و سپس فرایند درمانی کامل شود بنابراین بیمار میتواند در فاصله بین مراحل درمان درمان پول فراهم نماید.
به گفته ی متخصصان دندانپزشکی ایمپلنت دندان دوام بیشتری نسبت به بریج دارد . پایه فلزی ایمپلنت معمولا از تیتانیوم ساخته میشود که در فرایند یکپارچگی استخوان، با استخوان فک آمیخته میشود. چون ایمپلنت از چنین فلز مقاومی ساخته شده است در مقابل پوسیدگی و مشکلات لثه بسیار مقاوم است. متوسط طول عمر بریج تقریبا 10 سال است. بخشی از دندان طبیعی که سابقا در آن ناحیه قرار داشته است، در زیر پروتز مصنوعی باقی می ماند و استهلاک و ساییدگی طبیعی باعث میشود بریج با گذشت زمان به پایان عمر خود نزدیک شود. به طور کلی ساختار باقی مانده دندان طبیعی از دست رفته زمینه را برای پوسیدگی و بیماری لثه فراهم میکند و احتمال شکست درمان بریج را افزایش میدهد.
توانایی حفظ سلامت دهان و دندان در ایمپلنت بهتر از بریج خواهد بود. بریج دندان در دهان ثابت میشود و شامل حداقل سه تاج متصل به هم است تا فضای خالی دندان پر شود. این طراحی چالشهایی هنگام مسواک زدن و نخ دندان کشیدن ایجاد میکند. بنابراین دقت خیلی بیشتری در رعایت بهداشت دهان و دندان لازم است. به خصوص هنگام نخ دندان کشیدن یک مرحله اضافی نیز باید انجام شود تا نخ زیر دندان مصنوعی نیز کشیده شود. هر قدر مسواک برای این منظور مناسب تر باشد، در چنین شرایطی مفیدتر است. اما در مورد ایمپلنت، پروتز مصنوعی را باید همانند دندانهای طبیعی تمیز کنید و لازم نیست اقدام خاص و جداگانه برای تمیز کردن آن صورت بگیرد بنابراین رعایت پاکیزگی و مراقبت از دندان آسانتر و موفقیت آمیزتر است.
زیبایی نیز فاکتور مهمی در انتخاب روش درمانی است. بریج از نظر زیبایی بهتر است یا ایمپلنت؟ همیشه نمیتوان به این سوال یک پاسخ ساده داد اما دندانپزشک میتواند نکات خوبی را به شما یادآور شود. اغلب ایمپلنت نتیجه رضایت بخش تری حاصل میکند و دندانپزشک میتواند دندان نهایی را درست به شکل دندانهای دیگرتان در آورد.
در نهایت با در نظر گرفتن تمام این نکات که برگرفته از توصیه های دندانپزشکان بود بهتر است برای انجام هرگونه عملیات زیبایی و ترمیمی دندان به متخصص تایید شده مراجعه کنید.