نتایج مطالعات نشان می دهد که واکنش های هیجانی و عاطفی افراد به موسیقی غمگین می تواند ناشی از سه عامل اصلی باشد: محبت و مهربانی، همدردی، و نگرانی. این سه عامل روانشناختی به طور عمده در پاسخ های عاطفی افراد به موسیقی با حالت و مضمون غمگین نقش دارند. بررسی ها حاکی از آن است که این عوامل عاطفی و هیجانی، نقش کلیدی و تعیین کننده ای در چگونگی و شدت واکنش های شنوندگان به آثار موسیقایی غمگین ایفا می کنند.
محققان انگلیسی و فنلاندی با انجام مطالعه ای دقیق دریافتند که میزان تمایل افراد به گوش دادن به موسیقی غمگین ناشی از سطح همدردی و همذات پنداری آنان است. در این تحقیق، محققان قطعاتی از موسیقی غمگین را در اختیار شرکت کنندگان قرار دادند و از آنها خواستند تا قبل و بعد از شنیدن موسیقی، به سوالات مربوطه پاسخ داده و احساسات خود را بیان کنند. همچنین، کارشناسان هنگام گوش دادن افراد به موسیقی، میانگین ضربان قلب و فعالیت الکتریکی پوست آنان را ثبت کردند و ویژگی های فردی مانند سلیقه موسیقیایی و خاطرات غمگین آن ها در گذشته را در این تجربه در نظر گرفتند.
نتایج نشان داد که واکنش های عاطفی به موسیقی غمگین می تواند ناشی از سه عامل محبت و مهربانی، همدردی و نگرانی باشد. طبق این تحقیق، افرادی که درآن واحد حس نگرانی و ناراحتی را داشتند، عواطف منفی تر را نسبت به کسانی که احساس ناراحتی و مهربانی داشتند، بروز دادند. به عبارت دیگر، افرادی که همزمان احساس ناراحتی و مهربانی داشتند، بیش از دیگران از موسیقی غمگین لذت می بردند. محققان به اعضای این گروه عشاق اندوه لقب داده اند.