لوتئین یکی از مواد مغذی مهم است که جذب آن نیازمند وجود چربی در رژیم غذایی میباشد. برای بهرهمندی مناسب از خواص لوتئین، لازم است تا آن را همراه با روغنهای سالم و مفید در برنامه غذایی خود بگنجانید. این امر باعث میشود تا لوتئین به درستی و به میزان کافی در بدن جذب و استفاده شود و بتواند مزایای سلامتی خود را به طور موثر ارائه دهد.
تحقیقات نشان می دهد که سبزی های غنی از لوتئین (سبزی ها و میوه های سبز و زرد) برای پیشگیری از بیماری های قلبی موثرتر هستند. لوتئین یک ترکیب شیمیایی با ظاهر بلورهای جامد نارنجی-قرمز و خاصیت آنتی اکسیدانی است که در برخی مواد غذایی مانند سبزیجات برگ دار و تیره رنگ یافت می شود. یافته های محققان دانشگاه لینکوپینگ سوئد نشان می دهد که این سبزی ها نه تنها در کاهش بیماری های قلبی مفید هستند، بلکه در درمان برخی بیماری ها پس از تشخیص نیز کمک می کنند. لوتئین یکی از 700 نوع متفاوت از ترکیبات موسوم به کاروتنوئیدها است که در طبیعت وجود دارند. برخی کاروتنوئیدها در بدن ما به ویتامین آ تبدیل شده و به بهبود عملکرد سیستم ایمنی، بینایی و پوست کمک می کنند. لوتئین همانند دیگر کاروتنوئیدها، خاصیت آنتی اکسیدانی داشته و به از بین بردن رادیکال های آزاد مخرب مرتبط با سالمندی، التهاب و بیماری کمک می کند. بیماری های قلبی از دیرباز با التهاب مرتبط بوده اند؛ بنابراین طبیعی است که غذاهایی با خاصیت ضدالتهابی و آنتی اکسیدانی بیشترین تاثیر را بر این بیماری ها داشته باشند. از آنجا که بیماری قلبی مهم ترین دلیل مرگ و میر در جهان است، هر عاملی که بتواند میزان ابتلا به آن را کاهش دهد، بسیار مهم به شمار می آید.
لوتئین بیش از همه ابتدا در سبزی های سبزپر رنگ یا نارنجی؛ مانند اسفناج، آووکادو، جعفری، هویج، کلم بروکسل، کاهو، کلم برگ، نخود سبز و طالبی یافت می شود. بعضی غلات مانند گندم و فریکه (گندم سبز برشته شده) نیز از منابع دیگر غنی این ماده هستند. اما خوردن غذاهای خوراکی غنی از لوتئین برای رسیدن به نتایج آن کافی نیست. لوتئین از جمله موادی است که برای جذب به چربی نیاز دارد و برای بهره مند شدن از جذب لوتئین باید آن را با روغن های سالم در رژیم غذایی گنجاند. انتخاب آووکادو گزینه خوبی است؛ زیرا لوتئین و چربی را همزمان دارد و میزان جذب را افزایش می دهد. غیر از این میوه ها و سبزی های غنی از نظر لوتئین می توانند به طور خاص کاهش دید ناشی از سالمندی/AMD را نیز کاهش دهند. در حالیکه داروهایی که فعلا برای بیماری های قلبی تجویز می شوند؛ مانند مهارکننده آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین/ACE inhabitors عوارض جانبی فراوانی از جمله خستگی مفرط، سرفه، خارش پوست، قرمزی، بی حالی، درد قفسه سینه، نبض نامتوازن، ضعف و نفس تنگی را به ارمغان می آورند.