
گاهی برخی افراد در مقایسه با دیگران، شادی و نشاط بیشتری را تجربه میکنند. این تفاوت ممکن است ریشه در عوامل متعددی داشته باشد. از یک سو، زندگی راحت و مرفه میتواند زمینهساز احساس شادمانی و رضایت بیشتر باشد. در این شرایط، فرد از نیازهای اساسی خود برخوردار بوده و فشار مالی و معیشتی کمتری را تجربه میکند. از سوی دیگر، برخی پژوهشها نشان دادهاند که سطح شادمانی و نشاط تا حدی میتواند متأثر از ساختار و عملکرد برخی بخشهای مغز و سیستمهای بیوشیمیایی درون بدن باشد. بنابراین، عوامل زیستی و محیطی هر دو در میزان شادی و نشاط افراد نقش داشته و موجب تفاوتهای فردی در این زمینه میشوند.
افرادی که علیرغم وجود برخی محدودیت ها، احساس شادی قوی تر و شدیدتری در زندگی شان دارند و احساس خوشبختی می کنند، دارای منطقه پرکونئوس بزرگتری در مغز خود هستند. منطقه پرکونئوس در قطعه آهیانه ایی مغز قرار گرفته و مسئول حافظه چندبخشی، پردازش دیداری-فضایی و خودآگاهی است. این افراد با داشتن منطقه پرکونئوس بزرگتر، توانایی بیشتری در پردازش اطلاعات دیداری-فضایی و حافظه چندبخشی دارند، که به آنها کمک می کند تا احساس شادی و خوشبختی بیشتری را در زندگی خود تجربه کنند.
«واتارو ساتو»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه کیوتو ژاپن، در این باره می گوید:«مطالعات متعددی نشان داده اند که مدیتیشن موجب افزایش ماده خاکستری مغز در منطقه پرکونئوس می شود. این دیدگاه جدید در مورد محل بروز شادی در مغز می تواند در توسعه برنامه های شادی بخش بر اساس تحقیقات علمی مفید باشد.»
محققان در این مطالعه، با شیوه MRI اسکنی از مغز شرکت کنندگان تهیه کردند. سپس نظرسنجی ایی از آنها به عمل آمد و از آنها پرسیده شد که در مجموع چقدر شاد و خوشحال هستند، چگونه احساسات شان را درک می کنند، و چقدر از زندگی شان راضی هستند.
این مطالعه نشان داد که خوشبختی تلفیقی از هیجانات شاد و رضایت از زندگی است که در بخش پرکونئوس روی می دهد. آن دسته از افرادی که در نظرسنجی امتیاز بالاتری کسب کردند دارای ماده خاکستری بیشتری در قسمت پرکونئوس خود بودند.