دنیای سلامتی

بررسی علائم درماتیت پوستی و انواع آن + راهکارهای درمان خانگی

درماتیت پوستی، که به آن التهاب و قرمزی پوست نیز گفته می‌شود، می‌تواند علل متعددی داشته باشد. این شرایط پوستی در میان افرادی که به صورت حرفه‌ای با مواد شیمیایی، مواد غذایی و سایر محرک‌های پوستی سروکار دارند، شیوع بیشتری دارد. به عنوان مثال، نانوایان، آشپزها و خانم‌های خانه‌دار بیشتر در معرض ابتلا به درماتیت قرار می‌گیرند. این افراد به واسطه تماس مداوم با عوامل محرک پوستی، بیشتر در معرض خطر ابتلا به این وضعیت پوستی قرار دارند.

پوست التهاب یافته و دچار درماتیت است. این وضعیت پوستی معمولا با علائمی همچون خشکی، تورم و قرمزی پوست مشخص می شود. درماتیت می تواند دلایل متعددی داشته باشد، اما غیر واگیردار است. این وضعیت پوستی ممکن است برای برخی افراد ناراحت کننده باشد.

همه مردم دچار بیماری درماتیت نمی شوند. پوست افراد به مواد مختلف واکنش نشان می دهد. بدون شک بعد از نانواها و آشپزها، خانم های خانه دار بیشتر در معرض ابتلا به درماتیت می باشند. تماس طولانی و مداوم با مواد غذایی و ادویه ها موجب درماتیت پایدار در پوست دست می شود. شستشو و تماس مکرر دست ها با مواد شوینده از دلایل مهم دیگر ابتلا به درماتیت خانم های خانه دار می باشد. پوست در تماس مداوم با آب و مواد شوینده به مرور لایه شاخی خود را از دست می دهد که خود عامل مهم برای شیوع درماتیت دست می باشد. برای ایجاد درماتیت تماسی با غذاها، مکانیسم متفاوتی وجود دارد. اغلب مواد غذایی می توانند زمینه بروز درماتیت را فراهم کنند اما بروز هر یک از آنها بستگی به خصوصیات پوستی افراد دارد.

در بیماری درماتیت پوست ممکن است احساس خارش خفیف تا شدید کند. انواع خاصی از درماتیت می تواند مدت زمان طولانی را سپری کنند تا خوب شوند، بعضی ها ممکن است بر اساس فصل، لمس کردن چیزی و یا استرس به وجود آیند.برخی در کودکان رایج هستند و برخی در بزرگسالان رایج می باشند.

درماتیت را می توان توسط داروها و کرم های موضعی تسکین و کاهش داد.اگر پوست شما درد آور و یا ناراحت کننده و یا دارای چرک باشد، یا اگر درماتیت شما گسترده شده و درمان نشود، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.

علائم درماتیت چیست؟

علائم درماتیت از خفیف تا شدید، گسترده است و متناسب با اینکه چه بخشی از بدن تحت تاثیر قرار می گیرد، متفاوت خواهد بود.همه افراد مبتلا به درماتیت، تمام علائم آن را تجربه نمی کنند.

به طور کلی علائم درماتیت عبارتند از:

• بثورات و جوش ها
• تاول
• پوستی خشک یا ترک خورده
• خارش پوست
• پوستی دردناک، به همراه سوزش
• قرمزی
• تورم 

انواع درماتیت

در این بخش از سلامت پوست نمناک شایع ترین انواع درماتیت را معرفی می کنیم :

درماتیت آتوپیک یا اگزما:

معمولا در دوران پس از زایمان به ارث برده می شود و پیشرفت می کند.افرادی که مبتلا به اگزما هستند، بعضی از قسمت های پوستشان خشن، خشک و خارش دار است.

درماتیت تماسی:

زمانی رخ می دهد که یک ماده با پوست شما تماس برقرار کند و باعث واکنش آلرژیک یا تحریک پوست شود. علائم این بیماری با توجه به شدت حساسیت فرد (استعداد ذاتی)، نوع ماده ایجادکننده و میزان تماس با ماده مورد نظر متفاوت است.

مهم ترین علائم عبارتند از:

• سوزش و خارش پوست
• کهیر
• قرمزی پوست
• پوسته ریزی
• ترک خوردن پوست 
• تاول 

درماتیت آلرژیک

این نوع درماتیت شکل دیگر درماتیت تماسی است و شیوع آن از نوع تحریکی کمتر است. سبزیجات و میوه هایی مانند انبه از دلایل عمده ایجاد کننده این بیماری می باشند داشتن حساسیت به ادویه هایی مانند وانیل، فلفل، جوز هندی، دارچین، زنجبیل و برگ بو در بسیاری از موارد به شکل التهاب پوست یا تورم کف دست و انگشتان دست ظاهر می شود.

درماتیت دشیوداتیک :

پوست نمیتواند از خود محافظت کند، در نتیجه پوست دچار خارش و خشکی می شود که اغلب با تاول های کوچکی همراه است.این علائم معمولا بر روی پا و دست پدیدار می شوند.

درماتیت تماسی _تحریکی

درماتیت تحریکی یکی از شایع ترین نوع درماتیت تماسی شغلی در فعالیت هایی است که با مواد غذایی تماس بسیار دارند. تاثیر مستقیم تماس مواد غذایی با پوست موجب این نوع درماتیت می شود. سیر و پیاز، ذرت، اناناس، افزودنی های غذایی، رنگهای غذا و طعم دهنده ها،خردل ، آب مرکبات و تربچه از عوامل موثر در ایجاد درماتیت تحریکی هستند. در تماس پوست با سیر درماتیت بیشتر به شکل قرمزی و پوسته ریزی و ترک خوردن نوک انگشتان ظاهر می شود.

درماتیت سبوریک :

همچنین به عنوان دام گهواره در نوزادان شناخته شده است، شایع ترین نوع برای پوست سر است. این نوع درماتیت می تواند باعث تکه های پوستی، قرمزی پوست و شوره سر شود و همچنین ممکن است در دیگر نقاط پوست، مانند صورت یا سینه رخ دهد.

انواع دیگر درماتیت عبارتند از:

نورودرمیتیس:

شامل قسمت های پوست خارش دار است که اغلب ناشی از استرس یا چیزی که باعث تحریک پوست می شود، باشد.

درماتیت سلول های خونی:

شامل زخم های بیضوی بر روی پوست است و اغلب پس از آسیب پوستی رخ می دهد.

درماتیت استاسیس:

شامل تغییرات پوستی به علت گردش خون ضعیف است.

چه عواملی باعث ایجاد انواع درماتیت می شود؟

درماتیت تماسی، زمانی رخ می دهد که شما در تماس مستقیم با یک عامل تحریک کننده و یا آلرژن باشید.موارد رایجی که باعث واکنش های آلرژیک می شوند، عبارتند از:مواد شوینده، لوازم آرایشی، نیکل، پیاز و بلوط.

اگزما:

توسط ترکیبی از عوامل مانند خشکی پوست، محیط زیست و باکتری های روی پوست ایجاد می شوند. این بیماری اغلب ژنتیکی است، مانند افرادی که مبتلا به اگزما هستند و اغلب سابقه خانوادگی اگزما، آلرژی و یا آسم دارند.

درماتیت سبورئیک :

احتمالا ناشی از نوعی قارچ، در غدد چربی است و به نظر می رسد که در بهار و زمستان بدتر می شود.این نوع درماتیت نیز برای برخی افراد ظاهرا ژنتیکی است.

درماتیت استاسیس :

به علت گردش خون ضعیف بدن، به طور معمول در پایین پاها و کف پا رخ می دهد.

عوامل خاصی در ایجاد درماتیت موثر هستند مانند :

• استرس
• تغییرات هورمونی
• محیط زیست
• مواد تحریک کننده 

برخی از انواع درماتیت ها مانند اگزما دشیدروئید، نورودرمتیت و درماتیت مولکولی ممکن است علل ناشناخته ای داشته باشند.

عوامل خطرزا برای درماتیت چیست؟

عواملی که احتمال ابتلا به درماتیت را بالا می برند، عبارتند از:

• سن
• محیط زیست
• سابقه خانوادگی درماتیت
• شرایط سلامتی
• آلرژی
• آسم 

برخی عوامل باعث افزایش خطر ابتلا به انواع خاصی از درماتیت ها می شوند. برای مثال، شستشوی مکرر و خشک کردن دست ها می تواند روغن های محافظ پوست را از بین ببرد و تعادل PH را تغییر دهد. به همین دلیل است که کارکنان مراقبت های بهداشتی معمولا درماتیت دست دارند.

توصیه ها

• از عطر و کرم های بدون الکل و پارابن استفاده کنید.
• از لوازم آرایشی بدون مواد آلرژیکی استفاده کنید.
• از حمام یا دوش های طولانی مدت، و همچنین آب گرم بیش از حد اجتناب کنید، زیرا ممکن است وضعیت را بدتر کند.
• تنها یک بار در روز با آب گرم دوش بگیرید و خود را آرام خشک کنید، بدون مالیدن حوله به بدن.
• استرس را از بین ببرید.
• خستگی مکرر، موقعیت های ناامیدکننده، نگرانی، استرس یا خجالت، عواملی هستند که می توانند موجب شیوع بیماری شوند. برای کنترل این احساسات، از تکنیک های آرامش بخش و ریلکس کننده استفاده کنید.
• روزانه صورت و بدن خود را مرطوب نگه دارید.
• همچنین، با استفاده از مرطوب کننده های خنک و سرد می توانید به کاهش خارش پوستتان ( آن را در یخچال نگه دارید) کمک کنید.
• از لباس های 100% پنبه استفاده کنید. پشم و الیاف مصنوعی می توانند باعث مشکلات پوستی شوند.
• از صابون با PH خنثی استفاده کنید. این مورد، به پوست حساس کمک می کند.
• لباس های جدید و نو را بشویید، تا از هر موردی که توسط آن تولید شده خلاص شوید.
• ناخن های کودکان و نوزادان را برای جلوگیری از چنگ انداختن ،کوتاه کنید.
• اتاق ها را در دمای معمولی نگه دارید، به این معنی که از دمای اضافی در زمستان و تابستان اجتناب کنید، و سعی کنید در محیط های خنک تر باشید. 

توصیه هایی مهم برای پیشگیری و درمان درماتیت تماسی

با گرفتن شرح حال و استفاده از تست های مشخص می توان د رماتیت های تماسی را تشخیص داد. درماتیت تماسی-شغلی کیفیت زندگی و رضایت فرد از محیط کار را کاهش می دهد، بنابراین باید اقدامات پیشگیری کننده در این شرایط را انجام داد. کاهش تماس پوست با مواد تحریک کننده مهمترین اقدام برای پیشگیری از درماتیت است مثلا استفاده از دستکش برای افراد مستعد، ضروری است.

اقدامات درمانی بستگی به شدت بیماری دارند و می توان علاوه بر اقدامات پیشگیری کننده از داروهایی مانند استروئیدهای موضعی، خوراکی و تزریقی و داروای ضد خارش برای کاهش علائم استفاده کرد.

در موارد شدید که صدمه های جبران ناپذیری می تواند در فرد ایجاد کند حتی تغییر شغل نیز ضروری است.

اغلب خانم های خانه دار توجهی به ایمنی خود ندارند مثلا برای برداشتن ظروف داغ از دست کش و یا دستمال استفاده نکرده و دچار سوختگی می شوند. همچنین باید قبل از استفاده از چاقو حتما چاقو و دسته آن را بررسی کنند. هنگام آشپزی و استفاده از فر حتما از دستگیره های مناسب و یا دستکش مخصوص فر استفاده شود. سوختگی از هر درجه ای که باشد موجب دردسر می شود. اگر هنگام کار در آشپزخانه دچار سوختگی شدید به سرعت دست خود را زیر آب سرد بگیرید. هرگز تاول های سوختگی را دستکاری نکنید. پس از شستشوی پوست دچار سوختگی با آب سرد از پماد زینک اکساید استفاده کنید و در موارد شدید به مراکز درمانی مراجعه کنید.

درمان های طبیعی برای درماتیت آتوپیک

بابونه:

این گیاه موثرترین راه برای تسکین خارش است، زیرا پوست شما را مرطوب می کند، آن را بهبود می دهد و به کاهش التهاب کمک می کند.

مواد لازم:

• 3 عدد گل بابونه 
• 1فنجان آب (250 میلی لیتر) 

آماده سازی:

بطری آب را روی اجاق قرار دهید.

وقتی شروع به جوشیدن کرد، گل ها را به آن اضافه کنید و به مدت دو دقیقه روی شعله نگه دارید.

محلول را فشار دهید تا صاف شود و اجازه دهید ته نشین شود.

حوله تمیز را با محلول خیس کرده و آنرا بر روی محل قرار دهید.

آلوئه ورا:

مانند همیشه، آلوئه ورا باید در لیست درمان های خانگی برای پوستمان باشد. به علت خواصش، مرطوب کنندگی پوست و تازه کنندگی پوست، به کاهش التهاب کمک می کند و باعث کاهش سوزش و خارش می شود.

چه کاری باید انجام دهیم؟

تکه های ژله ای برگ آلوئه ورا بردارید و آن را در مخلوط کن بریزید تا به ژل تبدیل شود.آن را روی منطقه آسیب دیده بمالید، و در عرض چند دقیقه، متوجه تفاوت خواهید شد.ما توصیه می کنیم این روش را 3 بار در روز تکرار کنید.پوستتان را نشورید تا اثر طولانی تری داشته باشد.

ماسک صورت خیار:

خیار ماده اصلی طبیعی برای کاهش التهاب پوست است.ترکیبات ضد التهابی و دیورتیک موجود در خیار ،به حذف مایعات برای بازگرداندن حالت طبیعی پوست شما کمک می کند.

مواد لازم:

1/2 خیار

یک نصفه خیار را تا زمانی که آب بیندازد له کنید، سپس آن را در یخچال به مدت دو ساعت قرار دهید.سپس در حالی که هنوز سرد است، آن را بر روی پوست اعمال کنید.اجازه دهید به مدت 20 دقیقه بماند و سپس آن را بشورید.فراموش نکنید که این نوع شرایط نیاز به مراقبت پوستی دارند.

این داروهای طبیعی مکملی برای تسکین و کاهش نشانه های این شرایط هستند.

روغن نارگیل:

روغن نارگیل گرم شده را روی ناحیه آسیب دیده پوستتان، به نرمی بمالید. برای داشتن بهترین نتیجه، از روغن نارگیل خالص قبل از رفتن به رختخواب استفاده کنید.

بلغور جو دوسر:

یک فنجان پودر جو دوسر را در آب ولرم وان حمام خود بریزید و به مدت 15 تا 20 دقیقه در روز در این آب بمانید.این درمان را روزانه برای یک ماه تکرار کنید.

سرکه سیب:

به نسبت مساوی سرکه سیب و آب را با هم مخلوط کنید.برای استفاده از این محلول، از یک تکه پنبه استفاده کنید. اجازه دهید برای حدود 30 دقیقه بماند و سپس پوست را با یک پارچه پنبه ای مرطوب تمیز کنید.برای دریافت نتایج مثبت، این کار را چند هفته انجام دهید.

یکی دیگر از گزینه ها این است که دو قاشق چایخوری سرکه سیب را در یک لیوان آب مخلوط کرده و دو یا سه بار در روز بنوشید.

ویتامین E:

روغن ویتامین E را بر روی پوست خود بمالید، مخصوصا شب قبل از رفتن به رختخواب. همچنین می توانید از لوسیون ها و کرم های حاوی ویتامین E مصرف کنید. مصرف منظم غذاهای غنی از ویتامین E، مانند:دانه های آفتابگردان، روغن گندم، کره بادام زمینی و ذرت نیز می توانند از اگزما جلوگیری کنند.

عسل:

به نسبت های مساوی عسل، موم عسل و روغن زیتون را باهم مخلوط کنید. مخلوط را در دو ظرف بخار برای ایجاد پماد گرم کنید و هنگامی که سرد شد، به پوست خود بزنید و اجازه دهید چند ساعت بماند. این کار را روزانه برای چندین هفته انجام دهید تا متوجه تغییرات مثبت در وضعیت پوستتان شوید.

هنگام برخورد با درماتیت ناشی از تابش، از مانوکا عسل دو بار در روز استفاده کنید.

زردچوبه:

1/4 لیوان آب را حرارت داده و نصف قاشق چای خوری پودر زردچوبه را به آن اضافه کنید و سپس محلول را بجوشانید. پس از جوشیدن اجازه دهید محلول خنک شود و سپس آن را بنوشید. همچنین می توانید از این محلول برای شستن منطقه آسیب دیده استفاده کنید. این کار را روزانه برای چند ماه انجام دهید.