
گرفتگی صدا یا بیماری لارنژیت معمولاً ناشی از استفاده مفرط از تارهای صوتی یا عفونت های باکتریایی است. این وضعیت با مصرف آنتی بیوتیک ها درمان می شود. در واقع، خشن شدن صدا یا بیماری لارنژیت به دلیل فشار بیش از حد بر تارهای صوتی یا آلودگی باکتریایی ایجاد می گردد که با تجویز داروهای ضد عفونی قابل درمان است. در این موارد، استفاده از آنتی بیوتیک ها به عنوان بخشی از رژیم درمانی، میتواند به بهبود وضعیت صوتی فرد کمک کند.
لارنژیت، یا خشونت صدا، زمانی رخ میدهد که جعبه صدا یا تارهای صوتی در اثر استفاده بیش از حد، تحریک شده و یا دچار عفونت و التهاب میشوند. این وضعیت میتواند به صورت حاد (کمتر از سه هفته) یا مزمن (بیش از سه هفته) بروز کند. عوامل متعددی از جمله عفونتهای ویروسی، عوامل محیطی و عفونتهای باکتریایی میتوانند موجب التهاب ناشی از لارنژیت شوند. برای درمان خانگی این مشکل، میتوان از روشهایی همچون استراحت صدا، استفاده از آب گرم برای تسکین درد و التهاب، و همچنین مصرف مایعات فراوان بهره برد.
خشن شدن صدا دلایلی دارد که شامل:
لارنژیت حاد یک شرایط موقتی است که با استفاده بیش از حد از تارهای صوتی ایجاد می شود. همچنین می تواند ناشی از عفونت باشد. اضافه کردن شرایط اساسی باعث می شود که خشونت صدا از بین بروند.
لارنژیت مزمن ناشی از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض محرک هاست. این بیماری معمولاً شدیدتر است و اثرات ماندگاری طولانی تری نسبت به لارنژیت حاد دارد.
لارنژیت یا خشونت صدا ممکن است حاد و یا مزمن باشند. لارنژیت مزمن می تواند در طول دوره های طولانی و به مدت چند هفته یا چند ماه ادامه پیدا کند. لارنژیت حاد معمولاً به طور ناگهانی وارد می شود و در کمتر از 14 روز از بین می رود.
این علائم معمولاً ملایم و خفیف هستند و می توانند با استراحت دادن صدا درمان شوند. نوشیدن آب و یا مایعات بدون کافئینی می توانند به مرطوب کردن گلو کمک کنند.
نوزادان و کودکان می توانند در صورتی که زیاد در اطراف کودکان دیگر باشند، مستعد لارنژیت باشند. هر دو عفونت ویروسی و باکتریایی می توانند به سرعت از کودکی به کودک دیگر گسترش یابند.
همچنین ممکن است در صورتی که فرزند شما فریاد می زند و یا زیاد آواز می خواند، رخ دهد. این باعث می شود که ضربه هایی روی تارهای صوتی آن ها ایجاد شود. اگر متوجه شدید که صدای کودک تان خشن یا ضعیف است یا می گویند که گلو درد دارند، کاری کنید که صدایشان را استراحت دهند.
خشونت صدا معمولاً ظرف دو هفته از بین می رود ولی چنانچه در بخش سلامت نمناک می خوانید اگر علائم کودک شما بهبود پیدا نکنند و یا بدتر شوند، آن ها را به پزشک ببرید. پزشک می تواند مشخص کند که آیا عوامل دیگری باعث تحریک آنها شده یا خیر و یا در صورتی که آنتی بیوتیک برای یک عفونت باکتریایی لازم باشد، برای آنها تجویز کند.
دلیل خشن شدن صدای کودکتان میتواند یکی از موارد زیر باشد:
علائم مشخصی همچنین می توانند نشان دهند که کودک شما عفونت باکتریایی جدی در اطراف حنجره اش دارد به نام اپیگلوتیت. اپیگلوت، دریچه ای است که حنجره (جعبه صدا) و نای (لوله تنفسی) را در هنگام خوردن یا نوشیدن پوشش می دهد.
باعث می شود ذرات غذا و مایع از ریه های شما خارج شوند. اپیگلوتیت عفونتی است که در اپیگلوت و بافت اطراف آن وجود دارد. در طول اپیگلوتیت، بافت به نقطه ای می رسد که می تواند نای را به هم نزدیک کند. اگر درمان نشود، می تواند مهلک و خطرناک باشد.
اپیگلوتیت عمدتاً کودکان سنین 2 تا 6 ساله را تحت تاثیر قرار می دهد. اما کودک در هر سنی، یا بزرگسال را هم می تواند تحت تاثیر قرار گیرد. واکسن Hib از کودکان در برابر باکتری هموفیلوس آنفولانزا B محافظت می کند. این واکسن به کاهش تعداد موارد اپیگلوتیت ناشی از این باکتری کمک می کند.
اگر علائم معمولی بعد از یک هفته از بین نرفتند، به پزشک خود مراجعه کنید.
لارنژیت یا خشونت صدا بر تارهای صوتی و صدای شما تاثیر می گذارد. پزشک اغلب با تشخیص بصری شروع می کند و از یک آینه مخصوص دیدن تارهای صوتی شما استفاده می کند. همچنین ممکن است لارنگوسکوپی انجام دهند تا حنجره را بزرگ کنند. در طی لارنگوسکوپی، پزشک یک لوله انعطافپذیر و نازک با یک دوربین میکروسکوپی را از طریق دهان یا بینی شما داخل می دهد.
اگر پزشک ضایعه و یا یک جرم مشکوک را ببیند، ممکن است برای جلوگیری از سرطان گلو به نمونه برداری نیاز داشته باشد.
اگر یک ویروس باعث ایجاد لارنژیت حاد شود، علائم معمولاً بدون درمان در مدت هفت روز از بین می روند. پزشکان با استفاده از آنتی بیوتیک ها،خشونت صدا را درمان می کنند، اگرچه این نوع خشونت صدا نادر است.
پزشکتان ممکن است داروی کورتیکواستروئیدی را تجویز کند، دارویی که می تواند التهاب را کاهش دهد و هم لارنژیت حاد و هم مزمن را درمان کند. این درمان ها به کاهش ورم تارهای صوتی کمک می کنند.
کورتیکواستروئیدها می توانند علائم لارنژیت را درمان کنند و تسکین دهند. مانند لارنژیت حاد، شرایط دیگری مانند دیسفونیا یا فلج بندناف را می توان با بقیه درمان کرد، درمان صوتی ارائه شده توسط یک آسیب شناسی گفتار، یا روش های جزئی.
در مورد فلج طناب صوتی، درمان می تواند شامل فونوسرجری باشد. فونوسرجری، مکان یا شکل تارهای صوتی را تغییر می دهد تا تنش ایجاد شده توسط صدا را کاهش دهد.
در موارد نادر، التهاب تارهای صوتی می تواند موجب پریشانی تنفسی شود که نیازمند توجه فوری پزشکی است. عفونت باکتریایی که باعث عفونت اپیگلوتیت می شود می تواند فراتر از اپیگلوت و حنجره به مناطق دیگر در مجاری تنفسی و جریان خون سرایت کند.
اگر مبتلا به عفونت باکتریایی شدید، برنامه درمان پزشک خود را به دقت دنبال کنید، تا از گسترش عفونت جلوگیری کنید. اگر شرایط اساسی مانند فلج شدن تارهای صدا یا سرطان گلو باعث ناراحتی شما شد، در صورتی که شرایط درمان نشود، عوارض می تواند شدید شود.
فلج شدن تارهای صوتی می تواند باعث ایجاد مشکل تنفس و بلعیدن شود. غذا همچنین می تواند به ریه ها وارد شود که می تواند موجب ذات الریه شود.
سرطان گلوی پیشرفته می تواند مهلک باشد و یا به جراحی و یا شیمی درمانی نیاز دارد. علائم لارنژیت بر توانایی شما در غذا خوردن، صحبت کردن، یا نفس کشیدن تاثیر بگذارد، یا اگر باعث درد شدید در شما شوند، به پزشک مراجعه کنید.
افراد سیگاری و افرادی که به طور منظم در معرض مواد تحریک کننده سمی یا مواد شیمیایی قرار دارند. شما هم چنین ممکن است با این کارها ریسک بیشتری داشته باشید:
شما هم چنین می توانید زخم یا رشدی مثل پلیپ یا کیست را در تارهای صوتی خود در طول زمانی که حرف می زنید و یا آواز می خوانید، گسترش دهید. تارهای صوتی می توانند توانایی خود را در لرزیدن با افزایش سن از دست بدهند. این باعث می شود که شما بیشتر در معرض بیماری های مزمن قرار بگیرید.
روش های سالمی به شما کمک خواهند کرد تا از خشونت صدای مزمن جلوگیری کنید. روش هایی مثل:
برخی روش ها و درمان های خانگی می توانند علایم خشونت صدا را کاهش داده و فشار را بر روی صدای شما کاهش دهند:
از بخور دادن هوای خانه و یا مرطوب بودن دفتر خود استفاده کنید.
سعی کنید قرص گلو درد بمکید یا آب نمک غرغره کنید و یا آدامس بجوید.
از صحبت کردن یا خواندن بیش از حد بلند یا برای مدت طولانی اجتناب کنید. سعی کنید از میکروفون استفاده کنید.
این داروها می توانند گلوی شما را خشک کنند.
این باعث فشار بیشتری بر روی صدای شما نسبت به گفتار عادی می شود.