دنیای سلامتی

کاهش فعالیت بدنی: پیامدها و راهکارها

کاهش فعالیت بدنی و کاهش سوخت و ساز بدن، به عنوان دو عامل مهم و تأثیرگذار در سلامتی انسان، می‌تواند عواقب جدی و خطرناکی را به دنبال داشته باشد. این وضعیت نه تنها موجب افزایش احتمال ابتلا به بیماری‌های مزمن مانند دیابت نوع 2 می‌گردد، بلکه همچنین با بالا بردن خطر بروز بیماری‌های قلبی عروقی، سلامت عمومی فرد را تهدید می‌کند.علاوه بر این، تحقیقات علمی نشان داده‌اند که کمبود فعالیت فیزیکی می‌تواند منجر به افزایش وزن و چاقی شود که خود از عوامل خطر اصلی برای ایجاد مشکلات جدی در سیستم متابولیک بدن است. در نتیجه، این مشکلات ممکن است تا حدی پیشرفت کنند که منجر به مرگ زودرس افراد گردد. بنابراین توجه به اهمیت فعالیت بدنی منظم و سبک زندگی فعال برای ارتقاء کیفیت زندگی و حفظ سلامت جسمانی امری بسیار ضروری است.

عوارض کاهش فعالیت بدنی

کاهش فعالیت بدنی می‌تواند به از دست رفتن آمادگی جسمانی و تناسب اندام منجر شود و این موضوع جای تعجب ندارد. با این حال، سرعت بروز این تغییرات برای پژوهشگران قابل توجه بوده است. بدون شک، سبک زندگی کم تحرک یکی از عوامل مؤثر در ابتلا به بیماری دیابت محسوب می‌شود. اما اگر شما فردی فعال باشید و به هر دلیلی - مانند کار، سفر، بیماری و غیره - میزان فعالیت خود را تنها برای چند هفته به طور چشمگیری کاهش دهید، چه عواقبی ممکن است پیش بیاید؟

به نقل از "رودال ولنس"، مطالعه ای جدید که توسط پژوهشگران دانشگاه لیورپول انجام شد، نشان داده است که سپری کردن تنها دو هفته بدون فعالیت بدنی منظم می تواند به شکل گیری تغییرات عضلانی و سوخت و ساز منجر شود که می توانند به طور بالقوه فرد را در معرض خطر ابتلا به دیابت، بیماری قلبی، و حتی مرگ زودرس قرار دهند. تغییر شرایط در مدت زمانی چنین کوتاه به واقع شگفت انگیز است. این مطالعه با حضور 28 شرکت کننده مرد و زن که حدود 25 سال سن داشتند و روزانه حدود 10 هزار گام پیاده روی می کردند، انجام شد. پژوهشگران در ابتدا به اندازه گیری چربی، توده عضلانی، عملکرد میتوکندری، و آمادگی جسمانی آنها پرداختند. سپس، شرکت کنندگان طی دو هفته تنها 1,500 گام در روز پیاده روی کردند، که 80 درصد کمتر از آن چیزی بود که تا پیش از این انجام می دادند. بر همین اساس، آنها 129 دقیقه اضافی را در روز در یک وضعیت بی تحرک سپری می کردند.

خطر ابتلا به دیابت و بیماری قلبی

نتایج حاصله نشان داد که پس از دو گذشت دو هفته که طی آن شرکت کنندگان عادات غذا خوردن خود را تغییر ندادند، آنها با افزایش وزن و از دست دادن توده عضلانی مواجه شدند و چربی بدن کلی این افراد، به ویژه در اطراف شکم، افزایش یافت. همچنین، آنها قادر نبودند تا در مدت زمان یا شدتی مشابه با پیش از آغاز مطالعه بدوند و کاهش در حساسیت به انسولین، افزایش تجمع چربی در کبد، و افزایش تری گلیسیرید را تجربه کردند. جای شگفتی نیست که کاهش فعالیت بدنی به از دست رفتن آمادگی جسمانی و تناسب اندام منجر می شود، اگرچه سرعت وقوع این تغییرات پژوهشگران را شگفت زده کرده است. بدون تردید، تنها با افت فعالیت های بدنی به هر دلیلی طی دو هفته بلافاصله به بیماری دیابت مبتلا نخواهید شد و مدت زمان بیشتری نیاز است تا با شرایطی بحرانی مواجه شوید، اما نتایج این پژوهش بار دیگر این نکته را به ما یادآوری می کند که نباید یک سبک زندگی کم تحرک را دنبال کنیم و تا حد امکان باید فعالیت بدنی خود را در طول روز حفظ کنیم. خبر خوب این است که شرکت کنندگان پس از آغاز دوباره سبک زندگی عادی خود شاهد بازگشت نشانگرهای سلامت به حالت عادی طی دو هفته بودند.