افرادی که در کار خود غرق و مستغرق می شوند یا به دلیل شرایط اقتصادی خود مجبور به انتخاب کاری با ساعات کاری طولانی می شوند، سلامت روانی و جسمانی خود را به خطر می اندازند. این امر می تواند پیامدهای نامطلوبی را بر کیفیت زندگی و عملکرد شغلی این افراد داشته باشد. طولانی شدن ساعات کاری و غرق شدن در انجام وظایف شغلی، موجب فرسودگی جسمی و روحی شده و در نهایت بر سلامت جسم و روان این افراد تأثیر منفی خواهد گذاشت. در چنین شرایطی، ضروری است که تعادل مناسبی میان زندگی شخصی و حرفه ای برقرار شود تا از آسیب های احتمالی به سلامت فرد جلوگیری گردد.
هیچکس با کار کمتر کارآفرین نمیشود. در واقع، بسیاری از کارآفرینان به طور شبانهروزی و بیوقفه کار میکنند. کار زیاد موجب افتخار افراد است، اما آیا ما باید زمان زیادی را به کار اختصاص دهیم و آیا چند ساعت کار در هفته بازدهی مناسبی را به همراه خواهد داشت؟ کار طولانی مدت میتواند بر سلامتی فرد تأثیر منفی داشته باشد و باعث خستگی، استرس و کاهش بهرهوری شود. بنابراین، مدیریت صحیح زمان و تعادل بین کار و زندگی شخصی امری ضروری است تا بتوان به سلامت جسمی و روانی خود رسیدگی کرد و در عین حال به اهداف شغلی نیز دست یافت.
ساعات کار طولانی در سلامتی، آسایش و روحیه ی افراد اثرات منفی دارد. آسیب دیدگی و تصادفات ، خستگی و مشکلات در خواب ،ایجاد مشکلات عضلانی و استخوانی و بیماری های قلب و عروق از عوارض این نوع کارکردن است.
تحقیقی جدید محققان نشان می دهد کار کردن به مدت طولانی، موجب افزایش ریسک بروز بیماری های قلبی می شود. محققان داده های بیش از 1900 فرد که دارای ساعات کاری طولانی بودند را در یک مطالعه بلندمدت مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. آنها دریافتند 43 درصد از این افراد مبتلا به بیماری های قلبی-عروقی نظیر آنژین، بیماری عروق کرونر، نارسایی قلبی، حمله قلبی، فشار خون بالا یا سکته تشخیص داده شدند. در بین افراد دارای کارهای تمام وقت، این ریسک در طول 10 سال به ازای هر یک ساعت کار اضافی در هفته به میزان یک درصد افزایش می یابد. در مقایسه با افراد دارای میانگین 45 ساعت کار در هفته در مدت 10 سال یا بیشتر، ریسک بیماری قلبی در افراد با ساعت کاری 55 ساعت در هفته 16 درصد بیشتر و در افراد دارای ساعت کاری 60 ساعت در هفته، 35 درصد بیشتر بود.