خانمهای مبتلا به بیماری دیابت نیز میتوانند باردار شوند. بنابراین، برای حفظ سلامت مادر و نوزاد، تمامی خانمهای دیابتی که در مرحله بارداری قرار دارند، لازم است تحت مراقبتهای پزشکی و درمانی بسیار دقیق و جدی قرار گیرند. این امر مستلزم نظارت مستمر و کنترل دقیق قندخون، تنظیم مناسب دوز داروها و انسولین، و همچنین پایش مداوم سلامت مادر و جنین است تا از بروز عوارض احتمالی جلوگیری شود و سیر بارداری به سلامت و آرامش سپری گردد.
هر بارداری با اندکی خطر همراه است. تقریباً 98 تا 99 درصد بارداریها در خانمهای غیردیابتی با موفقیت به پایان میرسد. مطالعات جدید نشان میدهند که بارداری در خانمهای دیابتی که قند خونشان از همان ابتدای بارداری به خوبی کنترل شده باشد، با همان میزان شانس موفقیت همراه است. نکته اساسی این است که قند خون باید از همان ابتدای بارداری به خوبی کنترل شود. طول مدت یک بارداری طبیعی حدود 40 هفته است که از اولین روز آخرین قاعدگی پیش از بارداری شروع میشود. بنابراین، قبل از اینکه بارداری یک خانم مشخص شود، ممکن است حدود 6 تا 7 هفته از شروع بارداری وی گذشته باشد. در این مرحله، معمولاً جنین در داخل رحم مادر نزدیک به یک سانتیمتر طول دارد و حدود 10000 بار بزرگتر از اندازه تخمک در زمان شروع عمل لقاح است. در این مرحله، جوانههای اولیه مغز، دستگاه عصبی مغز، نخاع و رودهها تشکیل و جوانههای اولیه باز و پدیدار گشتهاند. مراحل اولیه تشکیل چشمها و گوشها پشت سر گذاشته شده و قلب جنین نیز تشکیل و در حال تپیدن است. بنابراین، اهمیت کنترل خوب و جدی قند خون از قبل از شروع بارداری به سادگی قابل درک است.
دیابت چه اثری بر روی بچه خواهد داشت؟ دیابت خوب کنترل شده اثرات سو چندانی به روی بچه ندارد، لیکن خطر هنگامی متوجه بچه است که قند خون مادر به خوبی کنترل نشود و کتونها نیز برای مدت زمان طولانی در خون وی وجوأ داشته باشند. هر دو وضعیت فوق می توانند سلامت، رشد و نمو و حتی حیلت بچه را در داخل رحم مادر به مخاطره یندازند. به همین دلیل است که شما باید اهمیت کنترل بهینه قند خونتان را در یابید و دیابت خود را از همان ابتدای حاملگی کنترل نمایید.